Darıca Seymen Koleji Kitap Kulübü, Şubat ayı etkinliğini gerçekleştirdi. Seymen Koleji öğretmenleri, Makarenko’nun “Yaşam Yolu” adlı kitaplarını değerlendirmek için bir araya geldiler.
Edebiyat Öğretmeni Deniz Çevik Gönül tarafından iyi dilekler ve temennilerle açılış yapıldı.
Deniz Çevik Gönül: “Makarenko, Ukraynalı bir yazar olup eğitimbilimci olarak Gorki Topluluğunda görev alır. Bu topluluğun yapısına bakıldığında topluluğun kimsesiz çocukların topluma kazandırılmaya çalışıldığı bir yuva niteliğinde olması dikkat çekmektedir. Topluluğun ortaya çıkışı köy enstitülerinin temelinin atıldığı döneme rastlar ve Gorki Topluluğu, kitapta köy enstitüleri niteliğinde bir okul olarak karşımıza çıkar. Topluluğun adının Gorki olması da Gorki’nin içinden geçtiği zorlu süreç düşünüldüğünde çok anlamlıdır. ‘Yaşam Yolu’ çalışmak için yaşayan, idealist bir neslin kaleme alındığı bir eserdir.”
Müzik Öğretmenimiz Turgay Bozkurt söz alarak: “ Ben bu iki kitabı çok çabuk okudum. Kitabı okumak için erken yatmak istediğim zamanlarım oldu. Benim de ilk aklıma gelen Türkiye’de bizim zamanlarımızdaki köy enstitüleri oldu. Bu okul sanat, spor, meslek ve bilimsel çalışmaların olduğu bir yer. Yönetimle çok çelişiyor. Kitapta geçen bu azimli öğretmen inandığı yolda yürüdü ve sonunda başarıyı elde etti. İki kere zorla dayak attığı için üzülüyordu fakat çocukta bu olaydan sonra değişimler olduğunu görmek beni hayrete düşürdü. Kitap süresince merakla müziğin ne zaman kullanılacağını bekledim. Sadece borazan kullanılıyordu. Sonra trampet takımı oluşturdular. Askeri disiplininde bir eğitim söz konusu.”
Ayşe Altun: “Makarenko sizce başarıyı nasıl elde etti? Herkese sormak istiyorum.”
Turgay Bozkurt: “Kendini eğitime adamış bir insan.”
Deniz Çevik Gönül: “Çocuklara güven aşılamış, en önemlisi bu.”
Birgül Eroğlu: “Bu kitabı ilk 1985 yılı sonrası okudum. O dönem popüler kitaplar arasındaydı. Makarenko’nun kişiliği bu kitapta çok önemli. Sistem yeni değişmiş, idealist insan çok. Zaten Makarenko da onlarla çalışmayı istemiş. Canla başla çalışmışlar. Her şeyi öğrenciler ve onların gelecekleri için yapmışlar. Kitapta ilk pataklanan çocuk bunu saygısızlığı sonucu yaşamıştır. İlk gelen öğrenciler her zaman sonraki gelen öğrencileri yönlendirmekle görevliydiler. Bir öğrenci suç işlediğinde onu diğer öğrenciler cezalandırırdı. Kontrol bir nevi öğrencilerdeydi. Makarenko buna göz yumuyordu. Karakterlere bakacak
olursak hırsız çocuğu çok ilginç buldum. Robin Hood’a benzettim. Fakat bir süre sonra Makarenko onunla baş edemiyor ve onu okuldan atıyor. “
Nezaket Kınay:“Ben sevgi taraftarıyımdır. İnsan, kalbinde sevgi varsa yanlış yapmaz. Sonunda her zaman sevgi kazanır. İnsan sevgi dolu bir ortamda karşılıklı haklara sevgiyle yükselir.”
Yalçın Uzuner: “Dil olarak yorucu bir özelliği olan bir kitap. Öncelikle eğitim nedir, sorusu yanıtlanmalıdır. Zihninizi aydınlatmadan çevrenizi aydınlatamazsınız. Avrupa, o tarihlerde öğretmenini sevmiyordu. Eğitim, yaşlanmayan bir canlıdır halbuki. Yılmamak çok önemli, hırsızlık bitiyor ve alkol başlıyor. Yapılan işin niteliğini, sonucun niceliği belirliyor.
Ebru Yallıkurt İğit: “ Makarenko toplumda dışlanan bu çocuklara kendilerini tanıma ve keşfetme fırsatı veriyor.”
Ayşe Altun: “Adalet, güven duyguları başa oturtulduğu için kimse itiraz etmiyor.”